I grenseland

Sidan me ikkje hadde komt skikkeleg igong med semesteret enda hadde me fri ein dag i forrige veke og drog på utflukt. Me hadde høyrt venord om Bodensee og byen Konstanz eit stykke sørover frå Tübingen. På vegen nedover måtte me byte tog eit par gonger, og fekk derfor ein liten time i den vene
byen Horb. Her var det mange flotte
gamle bygningar, kirker og festningar. Tre kvarter var akkurat nok til å sjå seg rundt i Horb, så fòr me vidare mot sør.

Med gode utsiktsforhold drog me i toetasjars tog gjennom snødekka
dalar og kom etterkvart til Konstanz og Bodensee. Det var flott å sjå sjø igjen (sjølv på 400 meter over havet). Me strøyk straks ut på kaien og skuva den disige innsjøen. På andre sida kunne me skimte Alpane.

I Konstanz klatra me kyrkjetårn, var på kafè og dreiv mysing.

Det kulaste med denne byen er at grensa til Sveits går tvers gjennom sentrum. Den sveitsiske delen av byen heiter Kreuzlingen og den tyske delen heiter Konstanz. Og sidan sveitsarane ikkje er med i EU, er det her ei strengt bevokta tollgrense. I praksis er det som om det skulle gå ei landegrense tvers gjennom Hillevåg. Me fekk høyre at mange bur i Kreuzlingen og arbeidar i Konstanz. Dei må derfor ha med seg pass til jobb.